موعظه ای زیبا
از مواعظ امام صادق (علیه السلام)
لرجل اجعل قلبک قریناً براً او ولداً واصلاً و اجعل علمک والداً تتبعه واجعل نفسک عدواً تجاهدها واجعل مالک عاریةً تردها.
🔆🔆 منبع
الشافی صفحه 509
حضرت درباره قلب، علم، نفس و مال در این حدیث با یک بیان شیرین و جذابی سفارش می فرمایند. قلب خودت را به منزله یک رفیق مهربان و نیکوکار، یا یک فرزند مطیع پدر و مادر و واصل پدر ومادر قرار بده! واصل در مقابل قاطع و عاقّ است. فرزند واصل فرزندی است که به پدر و مادر نیکی و مهربانی می کند. انسان سعی می کند رفیق حزب را از همه بدیها محفوظ بدارد، یا فرزند مطیع را حمایت کند. قلب خودت را هم همینطور مورد حمایت،مراقبت و ملاحظه خودت قرار بده! قلب را رها نکن به هر جا خواست برود، به هر دامی بیفتد!حواست باشد قلبت را محافظت کنی.
دانش خودت را به منزله پدری بدان که از او دنباله روی می کنی مانند کودکی که به دنبال پدرش راه می افتد مراقب است دستش از دست او بیرون نیاید، گم نشود، با علم خودت چنین رفتاری کن. دستت را از دست علم بیرون نیاور، از راهنمایی علم غافل نشو.
هواهای نفسانی خودت را به منزله دشمنی بدان که در حال جنگ با او هستی. مطلقا از کید او و از حمله او غفلت نکن! نفس اژدرهاست او کی مرده است؟ انسان گاهی خیال می کند نفس خودش را خاضع و رام کرده است، اما از نقطه ای نفس بر انسان غلبه پیدا می کند که انسان فکرش را نکرده است! باید کمال مراقبت را داشت، مثل دشمنی که انسان مواظب است که ضربه نزند، هواهای نفسانی این گونه است.
